(حمله و توهین به حرم امام رضا (ع
نصیر میرجانی
در تحقیق استاد جعفریان است که جلال‌الدین محمد شیرازی ملقب به جلال‌المحققین در سوگ حمله و توهین سربازان روس به حرم امام رضا علیه‌السلام، قصیده‌ای شکواییه خطاب به امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌شریف سروده است. قصیده‌ای عربی که ترجمۀ فارسی هر بیت بعد از بیت عربی آمده است.
چند بیت فارسی چنین است:
بسی بی حرمتی کردند با درگاه آن شاهی
که دربانیش فخر عیسی و موسی بن عمران شد
فدایت جان عالم ای امام منتظر بنگر
حریم قدس در دست گروه بت‌پرستان شد
به اطراف ضریح جدّ خود غوث‌الوری بنگر
فتاده جمعی و جمعی به خون خویش غلطان شد
و اما این ماجرا گذشت تا اینکه جنگ جهانی اول در سال 1332 ق (= 1914 ـ 1918) آغاز شد و بسیاری از سربازان روس در نبرد با آلمانی‌ها کشته شدند.
جلال‌الدین از خوابی یاد می کند که حضرت ولی عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌شریف را دیده: «چند شب پیش از شروع جنگ بین‌المللی، در عالم رؤیا به حضور مبارکش خوانده شدم. بفرمودی: مرثیه‌ای که در مصیبت قبر جدّم گفته‌ای، بخوان. حسب الامر خواندن گرفتم، تا:
یا قائم السیف یا ذاالقهر والنقم قُم و انتقم عاجلاً من رؤس متعوس
پس سر مبارک که به زیر بود بلند کرده، فرمودی: أجبناک؛ یعنی ناله‌های تو شنیدم و دعایت اجابت فرمودم.
چهار یا پنج روز بیش نگذشت که جنگ بین‌المللی شروع شد.
این مسئله سبب شد تا جلال‌الدین به سرودن قصیدة تشکریه (54 بیت عربی و 54 بیت فارسی) بپردازد و آن را به احمد‌شاه قاجار تقدیم کند. اساس سرایش تشکریه بر این پایه بود که وی اعتقاد داشت که خداوند به وسیلۀ ژرمن‌ها، انتقام خود را از روس‌ها به خاطر حمله‌شان به حرم امام رضا علیه‌السلام گرفته است.
چند بیت فارسی چنین است:
بس متظلم شدم به درگهت صبح و شام
ز خرس کفتار‌خو که کرده شیری به ما
هتک شد از روس هان، حرمت عرش اله
حریم سلطان طوس علیّ موسی الرّضا
کیفر کشیدی ز روس شها به دست پروس
برای شمس‌الشموس، نهان نه، بل برملا