میرزا حبیب خراسانی

مهدی قصری

میرزا حبیب خراسانی (نهم جمادی الاولی 1266- 1327)، از شاعران عارف عهد قاجار است. میرزا حبیب را از برترین شاعران عارف قرون اخیر دانسته‌اند. دیوان او مشتمل بر مدایح اهل‌بیت علیهم‌السلام و اشعار عرفانی و غنایی است. 

ابیات زیر از یکی از ترکیب‌بندهای او در مدح امیرالمؤمنین علیه‌السلام گزینش شده است:

مرا پیر حقیقت جز علی نیست

که هستی را حقیقت جز علی نیست

مبین غیر از علی پیدا و پنهان

که در غیب و شهادت جز علی نیست

مجو غیر از علی در کعبه و دیر

که هفتاد و دو ملت جز علی نیست

چه باک از آتش دوزخ که در حشر

قسیم نار و جنت جز علی نیست

اگر کفر است اگر ایمان بگو فاش

که در روز قیامت جز علی نیست

اساس هر دو عالم بر محبت

بود قائم، محبت جز علی نیست

در آن حضرت که دم از لی مع الله

زند احمد، معیت جز علی نیست

شنیدم عاشقی مستانه می‌گفت

خدا را حول و قوت جز علی نیست

وجود جمله اشیا از مشیت

پدید آمد، مشیت جز علی نیست

شهنشاهی که بر درگه، ملائک

زنندش پنج نوبت، جز علی نیست

علی آدم، علی شیث و علی نوح

که در دور نبوت جز علی نیست

اگر گویی علی عین خدا نیست

بگو نیز از خدا هرگز جدا نیست